ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

6/recent/ticker-posts

ΗΜΕΡΑ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ 18η – Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2020

 



Ο Έλληνας…κι ο τόπος του!!!

Περήφανος για αυτόν, δεμένος μαζί του, με μια σχέση παθιασμένη, ερωτική, αδιαπραγμάτευτη…

Δεν είναι μόνον η φυσική ομορφιά, η ζεστασιά του ήλιου, τα δαντελωτά ακρογιάλια, τα βουνά με το μυστήριο και τα μυστικά τους…

Δεν είναι το χώμα του, που ό,τι φυτέψεις, είτε σπόρος είτε κλαδί, θα βλαστήσει και θα καρπίσει…

Είναι όλα αυτά, μαζί με την χιλιοτραγουδημένη ιστορία του…

Είναι τα ερείπια των ναών του, που ανάμεσα τους ακόμα περπατούν οι σκιές των προγόνων...

Είναι το πατρικό, εκεί που κάθε πέτρα αγαπήθηκε, κάθε γωνιά του έχει και μια ιστορία να θυμίσει, κάθε δέντρο του και μια περιπέτεια…

Εκεί που μεγάλωσε, έπαιξε, πόνεσε, γέλασε κι ερωτεύτηκε και λίγες μόλις δεκαετίες πίσω, δεν συζητούσε ο Έλληνας να αφήσει τον δικό του τόπο και να φύγει μακριά του.

Εχθρός του θα γινόταν όποιος πατούσε και δε σεβόταν τη γη του, τα ιερά του χώματα, τα βαμμένα με το αίμα των παππούδων του που χύθηκε για να την προστατέψουν.

Μικρές οι κοινωνίες κάποτε, οι άνθρωποι ζούσαν μονιασμένοι κι ο ένας γνώριζε τις στεναχώριες του άλλου και αλληλοβοηθιούνταν.

Η λέξη μοναξιά ήταν άγνωστη κι ακόμα κι ο τρελός του χωριού ήταν υπό την προστασία και την έγνοια όλων…

Τα σπίτια δεν αμπαρώνονταν ποτέ και τα αραλίκια στην εξώπορτα, βαμμένα με ασβέστη, φιλοξενούσαν ώρες ολόκληρες τις κυράδες που έλεγαν κι έλεγαν και τελειωμό δεν είχαν κι εναλλασσόταν οι κουβέντες με τα τραγούδια ενώ τα χέρια δε σταματούσαν να πλέκουν το μαλλί…

Και οι άντρες, τα μάτια τους είχαν ορθάνοιχτα να μην πειράξει και να μην προσβάλλει κανείς το σπιτικό τους…

Και τα παιδιά, μετά το λιγοστό διάβασμα ξεχύνονταν όλα μαζί στις γειτονιές κι όλα μαζί έπαιζαν κι έστηναν γερό κορμί και μια ψυχή ατσάλι….

Όλες αυτές οι μνήμες, χαραγμένες ανεξίτηλα, κρατούσαν τον Έλληνα στον τόπο του που δεν είχε ανάγκη να φύγει μακριά για κάτι καλύτερο.

Το καλύτερο ήταν εκεί που ήξερε καλά και η γη, του έδινε όσα χρειαζόταν για να ζήσει..

Μα ήρθαν χρόνια που κανείς δεν φανταζόταν αυτό που θα ακολουθούσε…

Χώρισαν τους ανθρώπους σε χωριάτες και σε πρωτευουσιάνους…

Οι δεύτεροι, με τρόπους ξενόφερτους και μια γλώσσα μπερδεμένη με ξένα ιδιώματα, με μόρφωση γυμνασίου, με πιάνο και γαλλικά και με ρούχα της μόδας, έδειχναν μια φανερή απέχθεια για τους χωριάτες, για τα ήθη και τα έθιμα τους.

Η τηλεόραση που μπήκε ακόμη και στο τελευταίο σπίτι του κάθε χωριού, παρουσίαζε τη ζωή στην πόλη με τον πιο θελκτικό τρόπο.

Η νυχτερινή ζωή, τα ακριβά αμάξια, τα κομψά ρούχα, ίδια με αυτά των σταρ της τηλεόρασης, αλλά κυρίως η ξεκούραστη δουλειά του υπάλληλου σε ένα γραφείο, έκανε τους αγρότες με τα ροζιασμένα χέρια και το ηλιοκαμένο δέρμα να νιώθουν μειονεκτικά και να αποζητάνε την κοσμοπολίτικη ζωή…

Σιγά σιγά, στα μάτια τους τα χωράφια φάνταζαν αγγαρεία και τα αραλίκια για το χωρατά κακόγουστο ντεκόρ χωρίς χρησιμότητα…

Ένα διαμέρισμα στην πόλη ήτανε ισάξιο με παλάτι κι ας μη χωρούσε την οικογένεια στα λιγοστά του δωμάτια…

Δεν πέρασε καιρός και οι νέοι ήθελαν απεγνωσμένα να φύγουν από τα χωριά τους…

Ήθελαν να αποτινάξουν το στίγμα της χωριατίλας από πάνω τους και να γίνουν πρωτευουσιάνοι με μόρφωση και μια καρέκλα σε ένα γραφείο.

Το πατρικό στο χωριό, με την μεγάλη αυλή και την κούνια στο δέντρο απόμεινε χωρίς φωνές και γέλια.

Το σαλόνι με το τζάκι, εκεί που άλλοτε μαζεύονταν συγγενείς και φίλοι, να πιουν, να φάνε και να τραγουδήσουν, τώρα απόμεινε βουβό απλώς να ξυπνάει θύμησες μέσα στη λήθη…

Και τα χωριά ερήμωσαν...ποιος να το φανταζόταν....τα σχολειά έκλεισαν και τα παιδιά παγιδευτήκαν από τους γονείς τους στους τοίχους των διαμερισμάτων, καθηλωμένα να διαβάζουν ολημερίς…

Λιγοστές οι μνήμες από το χωριό και καμιά εξοικείωση αλλά ούτε και γνώση για την καλλιέργεια της γης..

Οι χωριάτες έχασαν τη μυρωδιά της χωριατίλας από πάνω τους αλλά μαζί της έχασαν και τις πολύτιμες γνώσεις της ζωής στο χωριό και της αυτονομίας του…

Στοιβάχτηκαν οι άνθρωποι στα κουτιά των πολυκατοικιών που ονόμασαν σπίτια, στους πολυθόρυβους δρόμους, στην μόλυνση, τη βρωμιά κι έπεισαν τους εαυτούς τους πως αυτό είναι …πολιτισμός…

 

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΡΑΝΙΚΟΥ



ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ : https://www.artemis-sorras.gr/

Ε.ΣΥ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΚΟΖΑΝΗΣ : https://www.facebook.com/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B9%CF%82-%CE%9A%CE%BF%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82-108680240750479/

esykozanis@gmail.com   

ΤΗΛ : 2461102433 / 6949611037 / 6977173042

Η ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΣΥ ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΚΑΙ ΜΠΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ Ε.ΣΥ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΑΔΙΚΟ ΠΟΥ ΕΙΣΠΡΑΤΤΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ…


 





Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια