Χριστούγεννα 2021…

Με απαγορευτικά μέτρα για εορταστικές εκδηλώσεις και ό,τι θα μπορούσε να δώσει χαρά στους κακόμοιρους ανθρώπους…

Που κακιά έκαναν μόνοι τους τη μοίρα τους, μιας και τους έπεισαν πως δεν αξίζουν, πως είναι αδύναμοι και πως κάποιοι δυνατοί πάντα θα πρέπει να ελέγχουν τη ζωή τους…

Η συνήθεια, όλων των εκδηλώσεων που χαράχθηκαν στη μνήμη των ανθρώπων και καθορίζουν τη συμπεριφορά τους, πασχίζει απεγνωσμένα αλλά αδύναμα, να κρατηθεί όσο μπορεί και να μη σβήσει κάτω από την πίεση των μέτρων αλλά και το φόβο των προστίμων…

Γιατί είχαν συνηθίσει οι άνθρωποι να στολίζουν τα Χριστούγεννα, τα σπίτια τους, τις αυλές τους, τους δρόμους, με αμέτρητα λαμπιόνια, (που έπαιξαν κι αυτά το ρόλο τους να τυφλοπανιάσουν τις ψυχές των ανθρώπων για να μην αντιληφθούν αυτό που σχεδιασμένα ερχόταν…)

Είχαν συνηθίσει να τα κάνουν όλα λαμπερά, λουσμένα σε χρωματιστά γκλίτερ, να ξοδεύουν από το μισθό τους για δώρα στους αγαπημένους και για καινούργια ρούχα και παπούτσια για τα ρεβεγιόν και τις επισκέψεις…

Ήταν καθιερωμένο να μαζεύονται οι οικογένειες στο τραπέζι, για να ανταλλάξουν τα δωράκια, να χαρούν όλοι μαζί, να τσουγκρίσουν τα ποτήρια τους και να χορέψουν με κέφι ατελείωτο…

Όμως …αυτά τα χριστούγεννα, κάποιοι δεν στόλισαν καθόλου…που να βρουν το κέφι και τη χαρά μέσα σε τόση θλίψη, τόσα ακούσματα ξαφνικών θανάτων, τόση ανέχεια και στέρηση, τόση ανησυχία για αυτό που ξημερώνει…

Κάποιοι δεν πτοήθηκαν και ξόδεψαν για λαμπιόνια, και στολίδια και φανταχτερά δέντρα, μέσα σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να κρατήσουν ζωντανό αυτό το χάρτινο περίβλημα με το οποίο είχαν τυλίξει τις συνήθειες τους…

Όμως αυτά τα Χριστούγεννα δεν έλαμψαν….

Αυτά τα Χριστούγεννα ήρθαν με κρυμμένους φόβους και μοχθηρία μεταξύ των ίδιων των οικογενειών, των ίδιων των φίλων…

Δεν ενώθηκαν γύρω από το τραπέζι οι συγγενείς, τα αδέρφια….

Ένα μαχαίρι με κοφτερή λεπίδα κρεμόταν πάνω από τα κεφάλια τους και αναίμακτα τους χώριζε σε υπάκουους κι αντιδραστικούς, ψεκασμένους κι αψέκαστους…

Ο φόβος μην ο ανεμβολίαστος κολλήσει τον εμβολιασμένο αδερφό και αντίστροφα, έκανε τη μάνα τους να υποδεχτεί τα παιδιά της σε διαφορετικές μέρες, χωριστά….και να παραπονιέται η ψυχή της για τα χρόνια που ήρθαν, να μην μπορεί να χαρεί παιδιά κι εγγόνια στο ίδιο τραπέζι, γέλια και φωνές την ίδια στιγμή…

Κάποιο κτήνος με μορφή ανθρώπου είχε πει πριν χρόνια, πως αν χτυπηθεί το κύτταρο της κοινωνίας που είναι η οικογένεια, όλο το πανηγύρι θα έχει τελειώσει….το πιο απόρθητο κάστρο θα έχει πέσει…

Κι αυτό κατάφεραν να κάνουν…

Οι οικογένειες χωρίστηκαν, πάγωσαν τα συναισθήματα, συρρικνώθηκαν οι ψυχές, σώπασαν οι φωνές και η μοναξιά γιγάντωσε μαζί με την απελπισία….

Αυτά είδα εγώ, στα φετινά χριστούγεννα …

Κι αν δικαιούμαι ένα μήνυμα να στείλω στον ουρανό, μια ευχή άμα το θες , θα ζητήσω να πάρουν ξανά φωτιά οι καρδιές, να αναπολήσουν οι άνθρωποι τις στιγμές γύρω από το οικογενειακό τραπέζι, με γέλια και χαρές… κι ας μην είναι στολισμένα τα χριστουγεννιάτικα δέντρα…

Την ένωση μας έχουμε ανάγκη, τη συνεύρεση …όχι τα χρωματιστά ξενόφερτα γκλίτερ και τα αμέτρητα λαμπιόνια που μας τύφλωσαν και δεν είδαμε αυτό που ερχόταν…

Κι αυτό που ήρθε παίρνει δύναμη από το φόβο μας και την ανεκτικότητα μας....

ΟΜΩΣ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΤΙΝΑΞΟΥΜΕ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΑΣ ...ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΠΙΘΥΜΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΝΩΣΗ ΜΑΣ!!!

Αφροδιτη Καρανικου

Η ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΣΥ ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΚΑΙ ΜΠΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ Ε.ΣΥ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΑΔΙΚΟ ΠΟΥ ΕΙΣΠΡΑΤΤΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ…