Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΚΑΘΩΣΠΡΕΠΕΙ …(7ο )

Τελευταία ημέρα του χρόνου, ενός χρόνου που έφερε πολλές ανατροπές σε όσα οι άνθρωποι θεωρούσαν δεδομένα.

Ο Γιάννης έπινε τον καφέ του στον εξωτερικό χώρο της καφετέριας όπου σύχναζε η παρέα του. Σε λίγο εμφανίστηκε κι ο κ. Καθωσπρέπει και κάθισε δίπλα του.

-«Ευτυχώς καημένε μου έχει ηλιόλουστη μέρα και σου επιτρέπει να καθίσεις σε εξωτερικό χώρο. Αλλιώς….θα σε φάει τ΄ αγιάζι , η παγωνιά…μέσα δεν μπαίνεις.»

-« Να σου πω φίλε μου πως λίγο με νοιάζει…μπροστά στην ελευθερία μου, το να στερηθώ έναν καφέ δίπλα στο αναμμένο τζάκι, δεν είναι δα και μεγάλη θυσία..» και κοίταξε, με βλέμμα γεμάτο νόημα τον Καθωσπρέπει.

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή σταμάτησε δίπλα τους ένας γνωστός του Καθωσπρέπει και τον κοίταξε απορημένος…

-«Τον τελευταίο άνθρωπο που περίμενα να δω να πίνει έξω τον καφέ του με τέτοιο κρύο, ήσουνα εσύ Καθωσπρέπει….Δεν εμβολιάστηκες;;; Γιατί εως σήμερα είσαι σε όλα σου εντάξει…λοιπόν;;;»

Ο Καθωσπρέπει άλλαξε χίλια χρώματα από τη ντροπή του. Αυτός, που δεν έδωσε ποτέ και σε κανέναν δικαίωμα να τον σχολιάσουν για κανένα λόγο, τώρα να δέχεται τέτοιο σχόλιο;;; Αυτός, που μόλις η κυβέρνηση ανακοίνωσε μέτρα, έσπευσε με προθυμία να εμβολιαστεί;;;

-« Εεεε…καλημέρα φίλε μου…εννοείται πως εμβολιάστηκα ..αλλά …»

-«Καλα, καλά , μην απολογείσαι, καθένας με το σκεπτικό του…» κι έφυγε, αφήνοντας αμήχανο πίσω του τον πιο υπάκουο και συνεπή σε όλα του άνθρωπο της πόλης.

Ο Γιάννης τον κοίταζε γελώντας.

-«Τρομερό πράμα η ανισότητα φίλε μου, συμφωνείς;;; Το να σε αντιμετωπίζουν ως παρείσακτο, ως λεπρό, ενώ δεν έχεις κάνει τίποτε κι ούτε άλλαξες κάτι στη ζωή σου από πριν που όλοι σε αγαπούσαν και σε εκτιμούσαν, δεν είναι τραγικό;;;

Κι όλα αυτά , επειδή οι ¨δήμιοι¨ μας αποφάσισαν να μας αποκεφαλίσουν αναίμακτα και βάζουν μέτρα και πρόστιμα….

Επειδή μας διαίρεσαν, για άλλη μια φορά κι εμείς υπακούμε και πάλι και παίρνουμε θέση στα στρατόπεδα που αυτοί μας όρισαν… Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σου κυρίως μετά από αυτή την εμπειρία που σού λαχε πρωί πρωί…γιατί τίποτε δεν γίνεται τυχαία αγαπητέ μου!!!»

-« Δεν έχω τίποτε να πω κι ούτε τίποτα να φοβηθώ… Εγώ είμαι νομοταγής και καθωσπρέπει, εσύ φίλε μου έχεις το πρόβλημα. Σήμερα η καφετέρια, αύριο η δουλειά σου, τί προσπαθείς να αποδείξεις το λοιπόν;;; Θέμα αντοχής είναι και κάποια στιγμή θα λυγίσεις…δεν είμαστε μαθημένοι από στερήσεις και κακουχίες Γιάννη μου. Γι αυτό και σου λέω , βόηθα τον κόσμο για να σε βοηθήσει όταν θα χρειαστείς κι εσύ την ανάγκη τους…που θα τη χρειαστείς όπως σε βλέπω…»

-« Έτσι είναι αδερφέ μου…Η ιστορία μας το περιγράφει συχνά, πως στα δύσκολα και στους αγώνες μόνον ενωμένοι οι Έλληνες νίκησαν. Γι αυτό και η διαίρεση μας , η διχόνοια μεταξύ μας, τους είναι απαραίτητη προϋπόθεση…Δούλους θέλουν να μας κρατούν και αυτοί να πλουτίζουν με τα δικά μας…Δεν μπορείς να οραματιστείς μια ελεύθερη ανθρωπότητα, όπου όλοι οι άνθρωποι θα ζουν με αξιοπρέπεια, δεν θα στερούνται και όλοι θα έχουν επιλογές στην εργασία….Αντίθετα, μπορείς να σκεφτείς μια ανθρωπότητα με ζητιάνους κι επαίτες, να απλώνουν το χέρι σε εσένα τον …κάποιον, και να τους δίνεις από τα ψίχουλα σου…Πόσο ικανοποίηση νιώθεις τότε, σαν μικρός θεός, που κατάφερες για μια μέρα ακόμη να σβήσεις την πείνα κάποιου φτωχού… Θέλεις και διαιωνίζεις την κατάσταση αυτή της μοιρολατρίας και της μιζέριας που οι πολιτικοί σου, κατέστησαν πραγματικότητα για όλους μας, για να έχεις ευχές να δίνεις την πρωτοχρονιά, γιατί ευχόμαστε για κάτι όταν δεν το έχουμε να το αποκτήσουμε….Να εύχεσαι για Υγεία λοιπόν, που σημαίνει πως Υγεία δεν έχεις…σου την έκλεψαν. Να εύχεσαι για Αγάπη …άρα ούτε κι αγάπη έχεις φίλε μου…Να εύχεσαι Για πλούτο κι ευτυχία, πράμα που σημαίνει πως ούτε κι από αυτά έχεις, κι αυτά σου τα στέρησαν…Αλλά …συνεχίζεις να βαδίζεις άνοα, τυφλά και υπάκουα στο μοτίβο που εκείνοι χάραξαν για σένα…Δεν μπορείς καν να διανοηθείς τον εαυτό σου να λέει ένα ΟΧΙ στις δικές τους εντολές…Τις εντολές αυτών που σε κατέστησαν δούλο κι εσύ τους λες κι ευχαριστώ…

Καλέ μου φίλε…εγώ είμαι ήδη ελεύθερος… κι ας μην μου επιτρέπουν να πιω εντός έναν καφέ…Εγώ δεν θα σου ευχηθώ καλή χρονιά, γιατί ξέρω πως δεν θα είναι με τον τρόπο που τη θες…υποκριτής γίνεσαι όταν την εύχεσαι… Κι εσύ ξέρεις πως τίποτα από όσα εύχεσαι δεν θα έχεις…

Εγώ φίλε μου ένα θα σου πω και θα φύγω, να μην σε κάνω ρεζίλι και ντρέπεσαι που είσαι εδώ έξω μαζί μου, αν δεν τινάξεις όλα τα καθωσπρέπει από επάνω σου κι αν δεν σταματήσεις να συμβιβάζεσαι με τις δήθεν ελευθερίες που σου δίνουν για να παραμείνεις στα γνωστά σου και στα γνώριμα…τίποτε καλύτερο δεν θα έρθει.

ΓΙΑΤΙ ΠΟΥΛΑΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΦΙΛΕ ΜΟΥ….»

Κι έφυγε ο Γιάννης…κι έμεινε πίσω ο Καθωσπρέπει με το κεφάλι σκυμμένο και με το δίλλημα που τον βάραινε και δεν μπορούσε να το σηκώσει: Να μπει μέσα με όλους τους καθωσπρέπει ή να τρέξει πίσω από το φίλο του το Γιάννη, αυτόν που ποτέ του δεν τον κολάκεψε παρά του έλεγε μόνον αλήθειες;;;;

ΑΡΕΤΗ Ή ΚΑΚΙΑ;;;

ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ Ή ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ;;;

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΥΠΟΤΑΓΗ;;;

Αφροδιτη Καρανικου

Η ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΣΥ ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΚΑΙ ΜΠΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ Ε.ΣΥ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΑΔΙΚΟ ΠΟΥ ΕΙΣΠΡΑΤΤΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ…